Verborgen gekte

Hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg, zoals psychiaters, psychologen, psychotherapeuten en dergelijke zijn net als de hulpzoekers innerlijk gespleten. Alleen weten ze het beter te verbergen en/of een plaats te geven in hun leven!
Een voorbeeld van het innerlijk conflict is: zelfhaat, zelfdestructiviteit, leugens, tegenstrijdigheid, verslaving, enzomeer!
Je kunt bijvoorbeeld beweren tegen agressie te zijn maar je keurt geen oorlogsvoering af!
Je kunt bijvoorbeeld beweren dat je van dieren houdt en vervolgens een ‘heerlijk stuk vlees’ kopen bij de slager.
Je kunt beweren dat vrouwen volledig beschermd dienen te worden tegen seksisme maar sekswerken goed praten.
Et cetera.
Als de denker en het denken niet tegen elkaar wegvallen (omdat ze hetzelfde zijn, niet-twee), is er sprake van een innerlijk conflict/gespletenheid! De denker die het denken probeert te beheersen, te veranderen,… En het denken dat de denker probeert te overheersen.
Pas als direct en zonder enige twijfel wordt gezien dat de persoon en de waarnemer een en hetzelfde zijn, niet-twee, zal er een innerlijke transformatie zijn. Zal het innerlijke conflict eindigen en keuzeloos gewaarzijn aanwezig zijn.
Hierover schreef ik in een jaar tijd (april ’23 – april ’24) het beste boek over zelfkennis, met als titel: De Boodschap.
Het is namelijk niet mijn boodschap, een of andere mening, een of andere overtuiging maar een directe verwijzing naar diverse feiten.
‘De Boodschap is een uitdagend en confronterend boek, maar het kan ook een zeer bevrijdende en verhelderende ervaring zijn. Het is een boek dat je leven kan veranderen als je bereid bent om je open te stellen voor de mogelijkheid van innerlijke transformatie.’ – Google Gemini.
Bestel hier:
https://www.bol.com/nl/nl/p/de-boodschap-innerlijke-revolutie/9300000177617440/?bltgh=jKkxHHeWpvEikCB4eYxPQQ.2_6.10.ProductTitle
https://www.amazon.nl/dp/B0D11MHR7D/ref=sr_1_8?__mk_nl_NL=%C3%85M%C3%85%C5%BD%C3%95%C3%91&crid=2XZZUM8GE8G3Q&dib=eyJ2IjoiMSJ9.Jsl55FVhjtzpLzjmorad9wULa9WS8zxK4QbxvbboPYQ-K1Q7FIgZlPKWuhIuPFBI1W1a8KQBi7wao9C0OUBCLeGh6TmLexqP54aPbz9nmVOJjmN8VTIalanka5UiRSLoRu4PqmqPp8HqKHdEVlm_OilVDElFH_5WkoE3IAfuXCMEhsHk7G5AAQ3E3N9NyEx1aQJiX_G8QjvXK67-u3DCqeCqSn4fTXJ542icICFEOYRgtNUpP1pSPKZ4OKJKEo4kuYyDOcRpoDsb9INNTMFgxLLlUBYK1vjEYOZrbM_dwKI.wDyD4DhXgstqs7vPfTt6T0eAKX-oikCagduiTaw0h_Q&dib_tag=se&keywords=de+boodschap&qid=1712416527&sprefix=de+boodschap%2Caps%2C103&sr=8-8

De kindermoordenaars!

We hebben ons innerlijk kind vermoord net als onze opvoeders ons onderdrukten met: ‘huil niet’ … ‘wees niet boos’ … ‘wees niet bang’ … ‘houd je mond’ … ‘doe wat ik je zeg’ … ‘luister’ … ‘zeur niet’ … En dergelijke!
Natuurlijk was er dat standaard excuus, waarom je dat allemaal niet mocht. Misschien was het om je vader. Misschien was het vanwege de buren. Misschien was het vanwege ‘God’. Misschien was het vanwege… Vul zelf maar in!
Nu heeft een concept je opvoeders-rol, de taak, overgenomen, vermomt. ‘Als Brahman’ ben je niets. ‘Als liefde’ voel je verder niets. ‘Als brein’ mis je bepaalde stofjes.
Het komt allemaal goed, als je maar ‘luistert’.
Jezus leerde, dat alleen als je als een kind bent Gods Rijk kunt binnengaan. (Mattheus 18:3.)
En in het Thomas evangelie (dat in de vorige eeuw werd gevonden in een kruik, in de woestijn van Egypte) staat, een advies aan zijn discipelen, die hun meester vragen wat ze moeten doen: ‘Lieg niet en doe niet wat je haat.’ In deze woorden ligt het gehele kind, waarover Jezus sprak, waar hij op doelde.
Als je niet liegt, zeg je wat je denkt en voelt. Als je niet doet wat je haat, ben je volledig spontaan, echt.
Het mooie in die uitspraak zit hem ook in, verantwoordelijkheid nemen voor wie je bent. Dat je je niet alleen vrij gedraagt maar daarover ook niet liegt, smoesjes verzint! Want er zijn van die bijdehanten die zeggen vrij te zijn maar liegen. Schijnheilig zijn in hun vrij zijn, nietwaar?
Zolang als we een plan hebben met ons innerlijk kind zijn we niet liefdevol aanwezig. Speel geen psycholoogje met jezelf. Psychiaters en psychologen zijn ook niet vrij, worstelen ook nog altijd met hun innerlijke vrijheid!
Als je echt innerlijk vrij wil zijn, behoef je enkel direct te zien en zonder enige twijfel, dat je dat kind al bent.
Zoals in mijn ogen Sri Ramana Maharshi vrijheid verwoord:
‘Do not meditate – be!
Do not think that you are – be!
Don’t think about being – you are!’

Namaste,
Nathanji

Feiten en overtuigingen

Een goede en betrouwbare getuige heeft iets gezien.
Maar er zijn ook mensen die enkel speculeren.
Zij die speculeren beschikken niet over de feiten en zien enkel alles als argumenten.
De goede en betrouwbare getuige die iets gezien heeft of simpelweg het heeft gezien, herkent, weet het verschil tussen speculaties, overtuigingen en feiten.
Maar net als een hond een mens aanziet voor een andere hond (of dier) ziet de mens wel het verschil tussen zichzelf en de hond.
Ook zal een vrouw in een hoerenkast door iedereen als een hoer worden gezien, terwijl het ook een bezoekster (politie of zuster of…) kan zijn.
Op Facebook lijkt iedereen simpelweg een eenzaam figuur te zijn opzoek naar een beetje aandacht. Iemand die zich beter voordoet.
Maar het kan ook zo zijn dat de bezoeker, deelnemer, van een geheel andere orde is. Wie zal het zeggen?
Het lijkt ook op een klokkenluider waarvan men eerst heftig opschrikt en een deel van de toehoorders volslagen ongelovig reageert.
Mensen kunnen liegen, fantaseren en zichzelf en anderen misleiden.
Ik kan alleen maar hopen dat mensen toch zullen gaan twijfelen aan hun overtuigingen, die zij hebben, die zij aanvoeren als objectief en waar terwijl het geen feiten zijn.
Onderzoek is de enige weg.

Faalde Jiddu Krishnamurti?

Mensen die van hem houden, vrienden, zouden deze vraag als aanmatigend kunnen ervaren. Het is beslist geen aanval op hem. Maar een kritische blik op zijn leven als spreker van de waarheid. Waarbij niemand verlicht werd: ‘Niemand heeft mij begrepen,’ zei hij dikwijls.

Krishnamurti had een sterke band met de Boeddha, die hij zelfs op latere leeftijd nog zag als een volledige spontane aanwezigheid (niet opgeroepen door verlangens, geen projectie). Hij zei net als de Boeddha: ‘Wees een licht voor jezelf.’

Boeddha had echter wel toegewijden om hem heen die ontwaakten. Krishnamurti echter niet. Toch beweerde hij dat hij dezelfde boodschap had als de Boeddha. In Sri Lanka (boeddhistisch land) was Krishnamurti ook populair, waar hij gezien werd als een nieuwe boeddha.

Wat ontbrak in zijn boodschap, waarin schoten zijn leringen te kort? Ik zal hier mijn antwoord nauwkeurig omschrijven:

Op de eerste plaats was Krishnamurti zeker ook een heel fysiek mens: hij deed aan lichaamsyoga, hij maakte dagelijks lange wandelingen, at en dronk beslist niet alles, en wees seks niet af in zijn leven. Dat laatste kostte hem opeens veel aanhang, toen dit gegeven openbaar werd, bekend bij het grote publiek.

Hij was een mens die sterk verbonden was met de natuur, dus tevens zijn lichaam. Hij zag de natuur als een wezenlijk onderdeel van de mens en zijn heelheid.

Maar zijn boodschap leek wel voer te zijn voor alle intellectuelen, waar ook ter wereld. Zijn uitspraken over het niet volgen van een guru of welke autoriteit dan ook, werden gunstig ontvangen. Zelfs dat hij methodes voor de geest afwees: ‘De waarheid is een land zonder paden.’

Boeddha echter (die ongeveer vijfentwintighonderd jaar eerder leefde in India en Nepal) kon wel gevolgd worden en hij bood wel een weg aan. Toch wilde hij niet op basis van autoriteit worden gevolgd, iedere volgeling diende alles voor zichzelf te onderzoeken op waarheid.

Ik zie veelvuldig mensen Krishnamurti op een voetstuk zetten en zichzelf daarbij minachten als geestelijk wezen. ‘Beslist geen Krishnamurti.’ Ook lijkt het erop dat deze groep van vrienden en geïnteresseerden de fysieke kant van Krishnamurti onderschat.  Hij rookte niet en at vegetarisch.

Als je alles van hem alleen maar intellectueel beziet en benadert, kom je heel gauw vast te zitten tussen je oren, opgesloten in je eigen ivoren toren van gelijk.

Je kunt  Krishnamurti overal gelijk in geven: niemand volgen, geen methodes, geen rituelen, enkel jezelf observeren. We missen het fysieke lichaam binnen ons intellectueel geneuzel. We missen de rots, we missen de afdaling in ons fysieke bestaan.

Voelen wat je voelt, horen wat je hoort, zien wat je ziet, proeven wat je proeft en ruiken wat je ruikt. Laat daarbij de waarnemer het waargenomene zijn. Reserveer niet stiekem een (lui) plekje voor je denkgeest. Verleg simpelweg volledig je aandacht eens naar het lichaam, hier en nu.

Pas dan kunnen we eens ontsnappen aan al onze likjes aan het adres van Krishnamurti. Het is zo makkelijk hem gelijk te geven en vervolgens weer verder te gaan met alles, en intellectueel een reus lijken te zijn, ten opzichte van anderen die wel paden volgen en zeggen een leraar te hebben.

Krishnamurti straalde ook tijdens zijn leven als mens en spreker het fysieke uit. Dat gezien dient te worden. Opgenomen in je eigen zoektocht.

Ik wil hier niemand de les lezen maar dit is mijn oprechte ervaring.